Haline İnsanın…
Akıl, şirazeden
Kan, tepeye
Öfke, doruğa
Bıçakla, kılıç kından
Tren, raydan
Araba, yoldan
Gemi, rotadan
İçimiz, dışına
Yalanlarla, foyalar ortaya…
Mallar, çürük
İşlerde, pürüz
Hile hurda, aleniye…
Hesaplar boşa,
İnsanlığın cılkı,
İnsanın bo*u,
Limonun posası,
Rüyaların tersi,
Ad dokuza,
Alemin mosturası…
Gizlenen gerçekler meydana,
Hele ki de ihanet, açığa
Balık, kavağa
Velhasılı;
Azrail denen, ceberut
Dayanıp da kapıya
Emaneti, senden alınca
Can bedenden, huy candan çıkınca;
O gün, el-aman demenin para etmemişliğinde…
Vay ki vay, haline insanın…
Vay ki vay, haline insanın…
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ