Şiir

Dokumalar

Köyde geçti çocukluğum
Kendirler ekilirdi bahçelere
Koyunlar keçiler yayılırdı kırlarında
Çay kenarında bulgur kazanları
Bulgurun aşlığın unluğun serildiği
Kendirden çullar
Evlere taşındığı telis kendir çuvallar

Harman bitimi harmanlarda
Çul ve cicim tezgâhları
Çulların ipi kendir
Cicim ipleri yünden renk renk
Maniler karışırdı sohbetlere
Dokuyucunun yanında kırık çerez ve üzüm

Yaşlı bilge kadınlardı çoğu dokumacılar
Olmasa da okuma yazmaları
Köyün en yaşlısı Bıdıç Kızı
Okul yolumuzun yanında harmanda
“Kuş bokundan açıklar” çalanlar bile vardı
Düğünlerde

Cicim genç kızların çeyizliğiydi
Cicimleri unutulalı
Ne çullar ne çuvallar ne kendirler kaldı

Muhsin SALMAN
29.03.2022

Siz de fikrinizi söyleyin!