Kitaplar,  Şiir,  Toplum

Uzak Uzağa

gözünü açtın mı bendesin
gözümü açtım mı sende
uzak uzağa
düş düşe
ben bir şiire başlıyorum
sen arkasını tamamlıyorsun
mümkün bir dünya diyor bizimkiler
ekmek gül ve barış
yürüyorlar haklı olana
güzel olana
ben oradayım
sen de orda

ben bir cephede askerlerle konuşuyorum
silah bırakıp kucaklaşıyorlar
sen yaralıları sarıyorsun
ben bir sözcüğün kalbini dinliyorum
hasta / yorgun
sen çiçekleri suluyorsun gülüşlerinle
derken yepyeni bir güneş doğuyor
“bizde ve ülkelerde”
gözünü açtın mı bendesin
gözümü açtım mı sende
yan yana iki ırmak gibi
koşuyoruz seninle
kurulmamış dünyalara
yaşanmamış aşklara
uzak uzağa
düş düşe
ve böyle kısalıyor
aramızdaki mesafe

HAYRETTİN GEÇKİN
Göze, s.43, 44

Siz de fikrinizi söyleyin!