-
Yazık Oldu Ablama…
Çok az görüp, az da çok sevdimdi ben onu ”Gönlü kırgın” anamın, Kaçışıyla yıkılışında yerle yeksan olmuşluğunla, adını anmayan ”Onu yok sayarken ciğeri dağlanan” babamın deyişiyle İyi kızdı, has kızdı da Burnunun dikine…
-
Çek İpini, Çek!…
Derdi, Zamanın behrinde… Çocuk ömürlülüğümün, O, masum O, dupduru güzelliğinde… Eski ömürlü, güzel yürekli sevgili canlar; O, sıcacık O, sevecen Yüreğimi ısıtan içtenlikli sohbetlerinde; Üstelik görmüş geçirmişlikleri ve dünyayı, insanı sevmişlikleriyle!… ”-Çivisi çıktı…
