Görünmezliğinde başında ötüp duran Kargayla kavga ediyordu, Ömrünün son deminde, mavişim… Zekaretle, ölüm arasındaki o daracık eşikte, Canın tatlılığında can vermenin tarifsiz gel-gitlerinde Dönenip dururken can havliyle yatağında. Sonra; Sustu karga ilelebet, Çıktı…