-
Elemlerde Söndürüyorum Kandilimi
Her günümü, ömrümü sensizliğin yalnızlığın girdabında Vurgun yeyip, yutularak tüketiyorum… Sensizliğin hüznünde demlediğim elemlerde söndürüyorum Ömrümün, gönlümün, günümün kandilini… Solmuş yapraklar gibi titriyor, ruhum; Çıkıp çıkıp geldikçe sen düşlerime, Seraplara ve yalancı baharların…
-
Eğrisi Doğrusunu Bulmuş
Duvar da asılı, ahşap çerçeveli büyük aynaya son kez baktı genç kız, dağılmış kaküllerini düzeltti, yanaklarını çimdikleyerek kızartı, biraz da dudaklarını ısırdı ruj sürmüş gibi görünsün diye. Artık tamamdı… Açık pencerenin önündeki tahta…
-
Yalnız Kalpler Daha Çabuk Ölür
Ey insanlık, bir bakıyorum hayatımı alttan yukarı pompalıyorsun, zirveye çıkarıyorsun ve el kaldırmış, “Ben buradayım!” diyecek anda, tepesi üstü yere bırakıyorsun. Bir bakıyorum, zindanlara gömüyorsun, ne kadar kâbus varsa üstüme örtüyorsun. Verdiğin acısı…
