Edebiyat,  Şiir,  Toplum

NÛPELDA’ya Şiirler (IX-XIII) – Müjdat Güven

IX

Nûpelda 

senin ellerin ne güzel yağmur

dokundukça sırılsıklam bir ülke

toprağı filizlenir sürgünlüğümün

şarabın günahıyla hazzı arasında

ince bir hançerdir koynun

gelir göğsüme saplarım

X

Nûpelda

ben boyadım yalnızlığımın duvarlarını kızıla

sen esmer bir mavi ol penceremde bir sabah

gel çök içimdeki bu korkunç kara ıssıza

XI

Nûpelda

sırası mı şimdi söylediklerimin

açsam doyur beni 

açıktaysam ne güne durur kuytuların

hangi cennet kaldı kovulmadığım

önce tanrılar buyur edilmiştir

kan sofrasına

XII

Nûpelda

büyük katillerin madalyaları olur

şatafatlı evleri büyük hırsızların

ah bizim kavgalarımız

fahişeler ve sokaklarımız vardır

sokak çocuklarını doğuranlar

o sahici oru*pulardır

XIII

Nûpelda

bu yırtılmış göğün sancısı değil

göğsümün hançeriyle memelerinde

emzirdiğin çocukların çığlığı

çığlığından peydahlanmamıştır

ah senin ellerin ne güzel yağmur

şarabın kızılından ürker kanlımız

tam da sırasıdır ört üstümüzü

ortağı olmasın kimse günahımızın

(devamı gelecek…)

 

* Nûpelda’ya Şiirler dizisi 2013 yılında (buraya alınmayan bir ilk şiirle) başlayıp halen sürmektedir, otuzu geçkin bölüm içerir…

 

Müjdat Güven

https://xn--gndemarivi-9db80j.com/nupeldaya-siirler2-mujdat-guven/?amp=1

https://xn--gndemarivi-9db80j.com/bekleyislerin-kucaginda-mor-benekli-kadinlar-mujdat-guven/?amp=1

 

Siz de fikrinizi söyleyin!