Noktalar…

Hayatın tıkandığı anlar vardır. Tarihin tıkandığı anlar. Çelişkinin derinleştiği, ikiliğin hat safhaya çıktığı anlar. Yaşam bir noktada yoğunlaşmıştır. Kütle hacmine yenik düşmüş ve bir noktaya hapsolmuştur. Çekim o noktayadır. Her şey o noktaya doğru sürüklenir. Patlamalar o noktanın belirli bir anında gerçekleşir. Evrenin oluşumu gibi. Karanlık, ışık patlaması ile yırtılır. Koyu lacivert hegemonya birden kızıla evrilir. Güneşin kızılına. Sıcaklığa ve hayata. Tıkanma her zaman patlamaya gebedir. Doğum sancılı doğum acılıdır. Noktalar düzlemin kırıldığı yerlerdir. Noktalar hayatın tıkandığı anlardır. Noktalar bir kalem ucu kadar belirsiz ve sivridir. Noktalar, noktalar, noktalar…

Değişim noktalarda başlar, noktalarla sonlanır. Cümleler iki nokta arasıdır. Noktalar ardı sıra dizilir ve birleşir. Doğru noktaların birleşmesidir. Doğru tıkanıkların aşılmasıdır. Aşmak patlamaktır. Patlamak boyutsuzluk. Savruluş yine noktaya yenik düşer. Her patlama yeni bir tıkanıklığa evrilir. Yeni bir noktaya. Gelişim noktaların birleşmesidir. Doğru; tıkanıkları aşmaktır, patlamaktır, savrulmaktır, yoğunlaşmaktır, hacme yenik düşmek ve yeniden tıkanmaktır. Doğru noktada doğar, noktada ölür. Noktayla devam eder. Nokta her cümlenin sonudur. Yenisinin başlangıcı.

Benim bulunduğum nokta. Dönüm noktası. Tıkanıklığın ve patlamanın yan yanalığı. Ya kendi fraktalında dolanacak ya da hacmine yenik düşecek. Biçim değiştirecek ve yenisine doğru yol alacak. Benim bulunduğum nokta. Kesişen doğruların noktası. Hayatın, tarihin ve yaşamımın. Tıkanıklık patlayacak.

Arda ÇELİK

Ticari Hayat, 28.05.2021