Mum Hala

Uzun zamandır bana yol arkadaşlığı yapan, kutsal kitabımdan bahsetmek istiyorum. Henüz kitabı bitirmedim, bitirmeye de hiç niyetim yok. Eğer kitabı bitirirsem bir dostumu, yol arkadaşımı kaybedeceğim gibi geliyor. Öyle bildiğiniz başucu kitaplarından da değil kendisi, bas baya beni bana anlatıyor. Çıkmazlarımı, gelgitlerimi, sorunlarımı, hayatla ilgili çözdüklerimi çözemediklerimi…

Kitabı okuyanlar iyi kötü beni anlayacaktır, ne zaman bunalsam, sıkılsam aklıma ilk Aziz Nesin gelir oldu son zamanlarda. Aziz Nesin bile… , Aziz Nesin gibi…, Aziz Nesin de…, Ben ve Aziz Nesin gibiler…

Ne çok ortak noktamız varmış, dediğim anlar oluyor bu kitabı okurken. Kaygılarımız, sıradanlıklarımız, korkularımız, zamanla olan savaşımız. Tabi ki büyük bir yazarın kalemi değil benzerliğimiz. Hayattan aldıklarımız, alamadıklarımız…

Öyle 3-5 günde okuyup rafa kaldıracağım bir kitap değil ”Aziz Nesin Güncesi Mum hala”. Bir Ömür… Bir ömre her şeyi sığdırma telaşı…

^^ Hay Allah! Ben ne yapacağım, hangibirini, ne zaman yapacağım. Bin yıl yaşasam yeter mi? Yine az… Ah, hiç zaman kalmadı.

Aziz Nesin^^

Satırların altını çize çize dönüp dönüp okuduğum, her okuduğumda ilk defa okuyormuşcasına ”evet muhteşem tespitler!” dedirten satırlar.

^^ Peki senin bunalımların , mutsuzlukların var da benim yok mu? Ben senden az mı duyarlı kişiyim? Neden kaçamıyorum? Neden sizleri bırakamıyorum?.. İşte sorumluluk budur. Elinde olarak ya da olmayarak girdiğin yükün altında paçandan, burnundan bağlı olmak ve buyüzden öleceğini bilsen kaçmayı düşünmemektir. Sorumluluğun kurtuluşu yoktur.

Aziz Nesin^^

‘’Evet seni alıyorum‘’ diye bilecek nadir dostlardan biri oldu kendisi, ne zordur seni anlıyorum diyen birini bulmak ya da ne zordur anlayıp sana yardım etmeye çalışan bir dost ile aynı dili konuşmak…

^^ ”Mum Hala” adı altında topladığım bu notlarım da sabah uykusunda saçları yastığa dağılmış olarak uyuyan kadın gibidir; yani kendiliğinden güzelse güzel, güzel değilse değil… Çünkü onlar okurun karşısına çıkarılmak için yazılmamıştır. Kendilerini beğendirmek kaygısı olmayan yazılardır. Makyajsız, süssüz püssüz, numarasız, kendilerini beğendirme çabalarında olmayan, yapay olan her şeyden arınmış ve çırılçıplaktırlar…^^

Aziz Nesin’in tek derdi anlatmak daha çok anlatmak, bıkmadan usanmadan gelecek nesillere topluma yol gösterici olma çabası, meğer ne çok benziyormuş yüreklerimiz, ne çok ortak yükün altında ezilmişiz beraber, farklı zamanlarda farklı mekanlarda, hep mi birbirimize benziyoruz yoksa biz, bizim gibileri mi seviyoruz en çok…

Annesiz büyümüşlüğünden mi acaba, kendini ayakta tutabilmek için başkalarının elinden tutma çabası?

Yoksa çocukluğunda hataları yüzünden hiç ceza almamasından mı bu kadar dürüst oluşu?

^^Ölüme inanamıyorum. Acaba ölüm de bir alışkanlık mı diyorum. Bizden öncekilerin öldüklerini görmeseydik ölmez miydik?^^

Aziz Nesin

Kendi kendine yaşadığı bunaltılar, darlanmalar, fark edişler; herkes gibi mi yoksa sadece Aziz Nesin ve ben mi yaşıyorum bunları?

^^Acıma kendine ! Kendine Acıma!

Aziz Nesin^^

Bu kitabından sonra Aziz Nesin’e gidip ‘’evet seni anlıyorum ve aynı acıların aynı sancıların başka başka türlerini başka mekanlarda başka başka zamanlar da bende çekiyorum’’ demek geçiyor içimden…

^^ Ne şaşılası şey ! Kendim de ayrımsamadan yıllardanberi hep aynı şeyleri söylemekteyim değişik değişik biçimlerde.

Aziz Nesin ^^

14 şubat dünya öykü gününde bizlere yüzlerce öykü sunan Aziz Nesin’i minnetle anıyorum…

Not: Nesin yayın evinden alacağınız her kitap Nesin Vakfına gidecek ve kimsesiz çocuklara sizden uzanan bir el olacaktır… BURADAN ulaşabilirsiniz.