NÛPELDA’YA ŞİİRLER (I-IV) – Müjdat Güven
I
Nûpelda
yeni bir yaşamak filizlendir bağrımda
devir karanlıklarımı
yeniden doğur beni bu sabah
büyüt bütün iyi hallerimi akşamdan
yatır gözlerinin falakasına yüreğimi
içimden gurbetler düşür bu gece
II
Nûpelda
şehrimin sokaklarında güz dolanıyor
aç pencereni üşüyor gözlerim
bana bir bahar kopar saçlarından
türküler fısıldar göz bebeklerin
doğuracak sesini, dağlar sancıda
özgürlüğe gebe ilhakı günün
ağıtları dilinden sür birer birer
III
Nûpelda
beni düşlerine sar
gerçeklerle kanlı olmuşum
avucumda rezil ihanetler var
ne yaralarımı sar ne merhem ol
onulmaz bir yara ol bağrımda
geçilmez bir yâr
insan hangi yara bandını sahiplenir ki
yarası kadar
IV
ah ne fena şeydir
parmak uçlarımda bu asi duran
ve Nûpelda
ellerine bağışlıyorum yalnızlığımı
ellerimle
al avuçlarımdan
Nûpelda
beni karanlığımdan tut, halim haraptır
yüreğimi ilikle düşlerinin yakasından
gözlerini gözlerime bağışla, sevaptır
…
(devamı gelecek…)
* Nûpelda’ya Şiirler dizisi 2013 yılında (buraya alınmayan bir ilk şiirle) başlayıp halen sürmektedir, otuzu geçkin bölüm içerir…