Edebiyat,  Şiir

NÛPELDA’YA ŞİİRLER (I-IV) – Müjdat Güven

I

 

Nûpelda
yeni bir yaşamak filizlendir bağrımda
devir karanlıklarımı 

 

yeniden doğur beni bu sabah
büyüt bütün iyi hallerimi akşamdan

 

yatır gözlerinin falakasına yüreğimi
içimden gurbetler düşür bu gece

 

II

 

Nûpelda
şehrimin sokaklarında güz dolanıyor
aç pencereni üşüyor gözlerim
bana bir bahar kopar saçlarından

 

türküler fısıldar göz bebeklerin
doğuracak sesini, dağlar sancıda
özgürlüğe gebe ilhakı günün
ağıtları dilinden sür birer birer

 

III

 

Nûpelda
beni düşlerine sar
gerçeklerle kanlı olmuşum
avucumda rezil ihanetler var

 

ne yaralarımı sar ne merhem ol
onulmaz bir yara ol bağrımda
geçilmez bir yâr
insan hangi yara bandını sahiplenir ki
yarası kadar

 

IV

 

ah ne fena şeydir

parmak uçlarımda bu asi duran

ve Nûpelda

ellerine bağışlıyorum yalnızlığımı

ellerimle

al avuçlarımdan

Nûpelda

beni karanlığımdan tut, halim haraptır

yüreğimi ilikle düşlerinin yakasından

gözlerini gözlerime bağışla, sevaptır

 

(devamı gelecek…)

 

* Nûpelda’ya Şiirler dizisi 2013 yılında (buraya alınmayan bir ilk şiirle) başlayıp halen sürmektedir, otuzu geçkin bölüm içerir…

Siz de fikrinizi söyleyin!