Şiir,  Toplum

Mehmet Akif Ersoy’un Dilinden…

Bu gün, gün kıpkırmızı idi
Ortalık cayır cayır yanıyordu
Bir yandan çakal ve hainler
Bir yandan Türk düşmanla savaşıyordu

Ah anlatmak dahi içimi yakıyordu
Perişan sokak ve caddeleri görünce
Yıkık viran evlere bakınca
Aklıma göz göze gelmekten dahi
Korktuğum çocuklar geliyor

Duyar gibi oluyorum çığlık seslerini
Sanki yanaklarımdan akıyor
Çocuklarını kaybetmiş annelerin göz yaşları
Iğıl ığıl içime boşalır gibi

Bir evde tatsız tuzsuz akşam yemeği
Yenirken canlar son yemeğini yer gibi
Konuşmak için muhabbet sohbetler
Herkes bir birini veda eder gibi

Elini kolunu bacağını kaybetmişlerle dolu ülke
Tokalaşmak için el arıyoruz be
Gülmek kadar güzel bir nimeti unutur mu insan
Ne diyorsunuz yemek yemek için ağız arıyoruz be

İlaçsız, hapsız hastaneler gördüm
Yaraların içine çul depiyorlardı be
Acıdan inleyenleri bağıranları duydukça
İçim dayanmıyor artık yeter be

Hava soğuk aylardan çetin bir kış
Hüzünlü çaresiz sokakları dolaşırken
Ardımdan bir ses Mehmedim durum ne
Döndüm baktım bir ihtiyar dede

Sisli puslu bir gece yarısı
Doğru düzgün ayağında ayakkabı
Doğru düzgün kıyafeti ceketi yoktu
Dedim yarın konuşuruz eve git dede

Ev, bark mı kaldı be Mehmedim
Çoluk çocuk torun mu kaldı Mehmedim
Elimde bir tek vatanım kaldı
Onu da kaybedersem yaşamanın anlamı
Var mı ne olur söyle Mehmedim
Beni cepheye götür be Mehmedim

Dedeyi aldım emniyetli bir yere götürdüm
Neresi ne kadar emniyetli idi ki
Onu da artık pek bilemiyordum
İki gün sonra duydum ki
Dede hakkın Rahmetine kavuşmuş

Bizde artık ölümler normal geliyordu
Kaç kişi kucağımda öldü unuttum
Artık aşk, sevgi şiirleri yazamıyordum
Kimler bize çakallık kancıklık etti
Artık düşünmüyor sayamıyordum

Ne acılar ne günler gördük yaşadık
Ekmeği bir öğün bulduk bir öğün bulamadık
Bazan yemediğimiz günler bile oldu
Aç uyuduk aç kalktık aç acına savaştık

Ayağa kalktı Türk milleti tek yürek
Hep beraber ölmek için sıraya geçtik
Her cephede Kahramanlarca çarpıştık
Savaşı kazandık destanlar yazdık

Bu acılar bu çilelerle demokrasiyi
Yoğurduk
Adalet üzerine cumhuriyeti kurduk
Asırlar boyu nesillerimiz yürüsün için
Bu karanlık günlerden ileriye ışık tuttuk

Hiç bir şey bitmedi
Yıkılan yerlerimizi yaptık
Bir bir yaralarımızı sevgiyle sardık
Çok çalıştık fabrikalar kurduk
Geleceğe yatırım okullar açtık

Ey Türk geleceğinin nesli evladı
Sana yapılanı sakın unutma
Atalarından aldığın sancağı bayrağı
Ölsen de elinden asla bırakma

O ateşten kor olan dünleri
Atalarının neler çektiğini
Çok iyi çalış o gün dersini
İleriyi aktarmaya sakın unutma

Biz söyledik dünyaya son sözümüzü
Çiğnetmedik vatanımızı özümüzü
Size öyle bir vatan cumhuriyet bıraktık ki
Bu ruh ile gösterin dünyaya gücünüzü

Ozan Süleyman Yılmaz 27/Aralık/2021

Siz de fikrinizi söyleyin!