Şiir

Haline İnsanın…

Akıl, şirazeden

Kan, tepeye

Öfke, doruğa

Bıçakla, kılıç kından

Tren, raydan

Araba, yoldan

Gemi, rotadan

İçimiz, dışına

Yalanlarla, foyalar ortaya…

 

Mallar, çürük

İşlerde, pürüz

Hile hurda, aleniye…

 

Hesaplar boşa,

İnsanlığın cılkı,

İnsanın bo*u,

Limonun posası,

Rüyaların tersi,

Ad dokuza,

Alemin mosturası…

 

Gizlenen gerçekler meydana,

Hele ki de ihanet, açığa

Balık, kavağa

Velhasılı;

Azrail denen, ceberut

Dayanıp da kapıya

Emaneti, senden alınca

Can bedenden, huy candan çıkınca;

O gün, el-aman demenin para etmemişliğinde…

 

Vay ki vay, haline insanın…
Vay ki vay, haline insanın…

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Siz de fikrinizi söyleyin!