Kiholova
Öteler sandığınız kadar uzak değil
Bu gün gibi bu günün yarını gibi
Acılar feryatlar gamı kederler
Dün aynı bu günde aynısı
Yarın yarından sonrası da aynı
Ey insan, zamanında ışık görünce mi
Değişti zannettin karanlığın adını
Birkaç filört cep telefonunda
Edince mi üstün zannettin kendini
Mağaralarda yaşayan kiholalardan
Sen havalı havalı cinsine alo derken
Dumanla şiir yazıyordu kiholova
Zahmetsizce söylüyordu birkaç kelime
Seni seviyorum aşkım canım diye
Kafadaki karanlık odacıklar
Aydınlanmadan aydınlık olur mu
Sorun yok bulmasakta elektriği
Buluruz elbet bir gün yada yarın
Aydınlığa ulaşmak için kafalar
Değişmiyor hala inat ediyorsa
Karanlık aynı karanlık mağarada da
Modern denen ellinci yüz yılda da
Kiholova öldürmenin yanlışlığını bilmiyordu
Bizim hanzo yada yüz birinci
Yüzyıldaki yine bizim hanzo
Marsta yaşayan yine bizim hanzo
Öldürmenin yanlışlığını bildiği halde
Öldürmek için bir sebep buluyorsa
Daha medenidir benim gözümüzde kiholova
Sen ışık hızıyla dolaşsan da evreni
Paylaşmıyorsan elindeki değeri
Bu kadar bolluk içinde bir parça ekmeği
Dinozorların ağzından aldığı çiğ eti
Kiholova paylaşamıyorsa anlarımda
Hele bir de o kadar yoklukta paylaşıyorsa
Ey yüce ruh duy sesimi selam sana
Benzemiyorsun hiçte bencil bana
Kiholova eğilirim önünde saygıyla
Ne diyeyim Allah akıl fikir versin
Kendini halt zanneden bu ozana
Ozan Süleyman Yılmaz