Kategorisiz,  Şiir

Bir Kadın

Yoğun bir kadın…
Kardeşliği yoğun,
Dostluğu yoğun,
Sevdası yoğun…

Yoğun yaşıyor hayatı. Çağlayan ırmaklar gibi, duruldu mu; kurumaktan korkar.
Biri ona bir gülücük armağan ettiğinde, ona kucaklar dolusu sevgi armağan eder.

Durmak ona göre değil, ilermeli hep ilerlemeli.
Birileri ilerlerken elini belinde bağlayıp da seyredemez o. Elini taşın altına koymaktan geri durmaz. Yapabileceği bir şey varsa yapar. Yoksa bulur, yine yapar. Gülümseyen gözlerle gülümseyen yüz.

Üzülür ama üzmez.
Ağlar ama ağlatmaz.
O herkesi gönlünün limanına sığdırır, ama sığınacak bir liman bulamaz kendine.

Güler yine kadın. Her şeyden zevk almasını bilir, güler. Zira hiçbir şey gülüşlerini esir alamaz. Gülümseyen gözlerle gülümseyen yüz.

Mutlu olmalı kadın, hep gülmeli…
Sevilmeli kadın…
İncitilmemeli…

(İsmini aktarmak istemeyen bir arkadaşımın yazısını paylaştım.)

Siz de fikrinizi söyleyin!