2 TEMMUZ
Aydınlık,
ışık değildir,
Gündüz değildir,
Güneş hiç değildir.
Aydınlık beyindedir,
Düşüncededir
Gelecektedir.
Ve senin içindir,
Yaşamı kucaklayan
Sıkıca saran
Eşitliği isteyen,
Açlığı, yoksulluğu
Cehaleti yenmiş insandır.
Sen kendi geleceğini
Kendi insanlığını
Barışı, özgürlüğü
Ve adaletli olmayı
YAKTIN
Sen birlikte yaşamayı
Birlikte güçlü olmayı
Çaresizliklerine koşan
Dostlarını, kardeşlerini
YAKTIN
Biz bu yollara
Sen yanmazsan
Ben yanmazsam
Nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa
Diyerek çıktık.
Açık alınlarımız
ve korku nedir bilmez,
yüreklerimizle
Sen, bütün ışıklarını
YAKTIN bu toprakların,
Şimdi nasılsın?
Mutlu musun?
İçine düştüğün karanlığın
Çaresizliğin
Ezikliğin,
Göz yaşlarının
Esaretinde misin?
Pişman mısın?
Uyan arkadaş uyan
Yaktığın ben değilim
Yanan sensin
Hala anlamadıysan
Kömür olmuş beynini
Miras bırakmadan git.
Ben Madımaktaydım,
Yangının tam ortasında,
Seni gördüm,
Tanıyorum artık
Bu günlerini de gördüm
Utanıyorum artık.