Yürüyorum…
Bakıyorum da enkaza dönmüş içimin haneleri.
Ne herkes gibiyim ne de kimse gibi
Ne kendimim ne de başkası
Kaybolmuşum içimin dar sokaklarında
Durmadan yürüyorum patika yollarında
Tepemde duran ay ve gecenin karanlık örtüsünden başını çıkarıp, yeryüzüne bakan yıldızlardan başka kimse yok etrafımda.
Rüzgarın uğultusu ve her attığım adımda çıkan ses, dahası yok.
Tenhalardayım, bir başıma…
Üşüyorum.
Nereye gidiyorum?
Ve ne kadar sürecek bu yolculuk?
Bilmiyorum.
Sadece yürüyorum
İçimin dar sokaklarının, patika yollarında…