Deneme,  Kategorisiz,  Toplum

Sevginin Metrajı

Beni ne kadar çok seviyorsun, anneni mi yoksa babanı mı daha çok seviyorsun, sen onu daha çok seviyorsun…vs.

Hep bu tarz sorularla küçük yaştan beri sınandık, sınanıyoruz, sınanacağız…

Size yaşanmış bir hikaye ile sevginin metrajının yapılırsa, ne kadar büyük bir yanılgının mümkün olduğunu aktarmaya çalışacağım.

Tanıdığım yaşlı bir teyze iki oğluna çok düşkündü; onlara hem maaşını harcayıp, duygu sömürülerine de kanardı, hatta onların bu duygu sömürüleriyle de hiç yüzü gülmezdi.

Yaşlı bir kadıncağızın tek kızı vardı, kızı annesine ve tüm kardeşlerine çok düşkündü. Ailesine karşı çok fedakardı. Annesinin onu sevmediğine inanırdı, yani sevmediğine inanması, belki çok düşkün (samimi) hareket etmemesiydi. Yaşlı teyzenin kızı, yakınlarına çok yakınırdı annesinin ardından bazı zaman da yüzüne dayanamayıp konuşurdu. Sevilmediğini düşünerek hep çok içerlenirdi.

Yaşlı teyzenin o çok sevdiği oğullarından biri vefat etmişti, çok üzülmüştü elbette. Aradan iki yıl sonra da o sevildiğini düşünmeyen fedakar kızı vefat etti.

Kadıncağızın şuuru gitmişti, büyük bir travma yaşamıştı. 5-6 ay boyunca normal hareket etmedi. Ve bir gün kendine geldi. Ağıtlar yaktı, yemek yiyemedi, su içemedi. Bağırsakları hızla kurumaya başladı ve düşmeden (kimseye muhtaç olmadan), öldü!

O, kendisini hiç sevmediğini düşündüğü kızının acısına katlanamadığından öldü. Belli ki sevgisini hissettirememişti, kızı bu gerçeği hiç bilmeyecek. Sevgili biricik kızı çok sevildiğini bilmeden öldü. O, oğul da kızı kadar sevilmemişti.

Sevgiyi ölçmeye kalkarsanız, sevgisiz ölebilirsiniz. Sevginin metrajı olmaz! Hesaplanamaz!..

Sevgiyle kalın, sarılın sevdiklerinize…

2 Yorum

  • Hayati Sarnık

    Her insan sevgisini aynı ölçüde belli edemez.Etrafındakileri aynı ölçüde de sevemez.Bu farklılığı göstermemek için neyaparsa yapsın belli eder.Sevgi göstermenin bence ilk ve en önemli ölçüsü gözlerdir.Güzel bakan birisi güzel bakışlar bekler.2 taraf içinde geçerlidir.Bazen biri hakkında söylenir.”Bakışlarını hiç beğenmedim.”Yürüyüşünü,oturmasını vs.sini beğenmedim demez.Biz 3 erkek kardeştik.Babamız gülümseyerek bakardı bize.Aslında asık suratlıydı.Hiç döğmedi.Fakat sert baktığında hemen bizde toparlanırdık.Fakat çocukların da hisleri kuvvetli oluyor ve ömür boyuda unutamıyor.Çocuklarımızı sıkmadan hepsine aynı şekilde bakmayı becerebilirsek onlar için çok iyi olur.Her insanın içinde bulunan gizli duyguları irdelediğin için çok teşekkürler Veracan.

    • Ilkay

      Güzel yorumlarınızı severek takip ediyoruz saygıdeğer Hayati Bey, emeklerinize ve takibinize çok teşekkür ederiz. Sevgiler&Saygılar.

Siz de fikrinizi söyleyin!