Şadan Gökovalı
Tek söz söyleyecek gücüm yok. Benim için bir hoca, bir usta, daima fikrini sorduğum bir ağabey, Türkiye için yeri dolmayacak bir değer, Halikarnas Balıkçısı’nın en yakını, kültür mirasçısı, yazdıklarıyla beynimize kazıyan manevi oğlu, Şadan Hocam, Şadan ağabeyim, Şadan Gökovalı göçüp gitti. İnanıyorum gittiği yeri aydınlatacak, güldürecek, düşündürecek.
İnsan ölümü kolay kabullenemez. Hele çok sevdiklerinin acı haberi daha zor gelir. Örneğin anne – babanın yitimi yaşı kaç olursa olsun erkendir. Yanında, yamacında kaç yıl geçirirseniz geçirin, hele de uzağındaysanız 100 yaşını aşmış bile olsa “Erkendi, doyamadım” dersiniz.
Bir de topluma mâlolmuş kişiler vardır. Sanırsınız ki onların yaşı yoktur, ya da yaşının hiç önemi yoktur. Sonsuza dek yaşayacak, dostluklar paylaşılacak, söyledikleri her daim kulaklara küpe olacak diye düşünürsünüz. Şadan Gökovalı bunlardan biriydi, ben onun kaç yaşında olduğunu hiç düşünmedim, yaşlandı diye bir duyguya kapılmadım. Daha konuşacak çok konumuz, birlikte katılacağımız çok gezi vardı. Ege üzerine konuşacaktık, Bergama’ya gidecek Zeus Sunağı ülkesine dönsün diye çaba harcayacaktık. Yazacağım romanlar için ondan akıl alacaktım, hiç esirgemezdi ki… Bildiğini bu denli cömertçesine paylaşan başka biri var mıdır acep?
Sesini, konuşmasını, bilgeliğini şimdiden özledim… 2010-2012 yılları arasında 23 ay süre içinde dokuz program yapmıştım. Konuşma sorunları yaşadıktan sonra ne yazık ki sürdüremedim. Mümkün olsaydı daha onlarca program yapardık. İzleyeceğiniz kayıtların bazılarının kalitesi sorunludur. O yıllarda özel TV’lerden kopya almak mümkün olamıyordu. Bunun için eve küçük bir kayıt stüdyosu kurmuştum ancak yayın zaman zaman kalitesi düşük olabiliyordu. Her şeye rağmen sesini duyabilmek için yeterlidir diye düşünüyorum.
Bir de programcılığa ilk başladığım o yıllarda konuşmalarımda bazı hatalar yapmışım, bağışlanma dileğimle…
