Deneme,  Edebiyat,  Şiir,  Toplum

Ne Güzel Arkadaştık Seninle…

Keşke seninle başka bir yerde karşılaşsaydık, ama ama bu kalbin durağı olmasaydı!

Misal:
Bir kafede siparişini alan bir garson olsaydım, hem de hiç oralı olmasaydım: ”Başka bir arzunuz var mı?” dedikten sonra, siparişini alıp uçsaydım yanından.

Misal:
Sinema biletini kesen gişe memuru olsaydım: ”Öğrenci-sivil şu kadar, falan filan hanımefendi.” dedikten sonra muhabbete nokta koyup,  işime baksaydım da hiç göz göze gelmeseydik, hiç sana bakmasaydım…
Kalbinin durağında, bundan ziyade..!

Misal:
Müşteri hizmetlerin olsaydım, milyonlarca insan içinde senin de sesin, sıradan bir ses olsaydı benim için ve ben sadece: ”Sizin için yapmamı istediğiniz başka bir işlem var mı?” dedikten sonra: ”Bizi aradığınız için teşekkür ederiz size.” deyip asla senli benli  olmasaydık kalbin dudağında…

Uzun yol seferlerinde, dinlenme tesislerinde ayrı arabaların yolcuları olsaydık, hiç aynı durağa denk gelmeseydik bile.

Seninle bir filmin tutulmuş figüranları olsaydık : ”Kestik, tamam, bitti!” dedikten sonra bizimde rolümüz bitmiş olsaydı ama, asla kalbin repliğinde durmasaydık, tutulmasaydık sözcüklere!

Keşke sadece mahelle arası arabaların ardı sıra koşsaydık, arkasına  asılı olan çocuklar olsaydık, tutunduğumuz araçlar olsaydı da yüreğine tutulmasaydım.

Kalbimizi hiç bulaştırmasaydık bu işe.
Dilimiz tutulsaydı, yüreklerimiz, ellerimiz yerine de birbirimizi tutmasaydık!
Tutulmasaydık kalbin kulağına…

Keşke sen benim sıradan herhangi bir arkadaşım olsaydın, seninle farklı bir yerde;  dost, rıhtımda arkadaşım, içkide sırdaşım evimde gardaşım gibi olsaydın da sevda olmasaydı hiç aramızda.

Ne kadar isterdim  bilemezsin!

İstiyorum çünkü senin hayatında sıradan biri olma ihtimalim bile gitti çünkü.
Çünkü seninle biz olduk, sevdik birbirimizi…
Çünkü; kavuşamadık, uzak düştük bitirdik ikimizi…

Çünkü aynı muhabbetten hüküm verdi kader bize, çünkü bizden önce yazılmış keşfedilmişti, yazılmıştı alınyazımız.
Sevdik, sevgili gitti!
Can gitti, iki cihan küslük kaldı ellerimizde!

Biz artık birbirine uzak ve birbirine o kadar yakın yakın atan iki kişi olduk kalbin ritminde!
Ve Keşke sevgili olmasaydık da yine yol alsaydı eskisi gibi muhabbetimiz, dostluğumuz, yolculuğumuz…

Sevmeseydik de bertaraf olsaydı aradaki soğuklumuz!
Var olsaydık yine  kaybolsaydı yokluğumuz,

Sevgili..!
Biz, göz göre göre hiç olduk…

Görsel Sanatlar Ögretmeni / Özgün Tasarım

Siz de fikrinizi söyleyin!