Deneme,  Güncel - Aktüalite,  Tarih,  Toplum

Buruk Cumhuriyet Ve Buruk Bayram

Tarih 23 Nisan 1920!

 

Bu öyle bir tarih ki; tarih yeniden yazıldı.

 

Bu öyle bir tarih ki; yeni bir devletin temelleri atıldı.

 

Bu öyle bir tarih ki; Cumhuriyet İlan Edildi!

 

Bu öyle bir tarih ki; okuyanın içinde heyecan fırtınası koparır.

 

Peki nedir Cumhuriyet?

En kaba tabiriyle; egemenliğin bir kişinin ya da bir gücün elinden alınıp, halka verilmesi.

 

Yani “cumhuriyet” güçlüler için değil “halk” için ilan edildi.

 

Hatta Gazi Mustafa Kemal Atatürk ilan ettiği cumhuriyeti; ülkenin gelecekteki sahipleri olan çocuklara armağan etti.

 

Buraya kadar hepimizin bildiği şeyler…

 

Peki ya öyle mi oldu?

 

Bu ülkede egemenlik (Atatürk’ten sonra) halka mı geçti?

Yoksa halktan yetkiyi alanlar hep kendilerini güç sahibi olarak mı gördü?

Her iktidara gelen ideoloji; kendi fikirlerini, düşüncelerini, doğrularını ve inançlarını dikta mı etti?

Halkın yararından ziyade, halktan yetki alanların yararına adımlar mı atıldı?

Halk egemen mi oldu? Yoksa egemenlerin (!) elinde esir mi oldu?

Cezaevleri siyasi (!) suçlulardan arındı mı hiç?

 

Kestirme bir soru sorayım dostlar:

ATATÜRK’ÜN AMAÇLADIĞI CUMHURİYET; SON YÜZ YILDIR SÜRE GELEN BÖYLE BİR CUMHURİYET MİYDİ?

 

Şimdi gelelim günün asıl sahiplerine!

Cumhuriyet’in armağan edildiği çocuklara;

Onlar istediklerini özgürce düşünüp, söyleyebildiler mi?

Her büyüyen çocuk egemenliğin yegane sahibi mi oldu?

Yoksa kendinden önce büyüyenlerin düşündüklerini düşünmek, onların inandığı doğruların doğru, yanlışların yanlış olduğunu benimsemeye mi zorlandı?

Onlara özgür bir ülkeye, refah bir memlekette mi çocuk oldular?

 

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı!

Bugün gerçekten her çocuk için bayram mı?

Peki ya çocuk olduğunu unutan ÇOCUKLAR!

Kimse anne ve babasını seçemez.

Dilenen çocuktur yoktur! Dilendirilen çocuk, istismar dilen çocuk, işkence edilen çocuk vardır!

Sokaklarda dilendirilen, trafik ışıklarında cam sildirilen, metrobüslerde, kalabalık yerlerde satıcı kılıfıyla dilendirilen çocuklar var. Onlar için ne yaptık? Ne yapıyoruz? Ne yapmayı planlıyoruz?

Onlar çocuk değil mi?

Bu ülkede çocuk işçiler var!

Daha oyun yaşında, şımarma yaşında, eğlenme, öğrenme yaşında çalıştırılan çocuklar var.

Boşanan ailelerin çocukları var; ve her çocuğun ailesi bilinçli değil, anne- babası sorunlu boşandığından psikolojisi perişan büyüyen çocuklar var.

Suça Sürüklenen Çocuklar var. Ellerinden tutulup hayata kazanılmayı bekleyen.

Dostlarım camları süsleyip, bayraklarla donatıp, yüksek sedayla İstiklal Marşı’mızı okuyalım. Ama ama ama (!) bununla yetinmeyelim!

 

Bir şeyler yapalım çocuklar için!

Ülkenin geleceği için…

Çocuklar için…

Çocukların muhtaç oldukları Cumhuriyet için..

Hadi güzel bir kutlama yapalım, hayat bayram olsun;

Cumhuriyet Bayramımız kutlu olsun.

Yusuf Nabi

 

Siz de fikrinizi söyleyin!