Sosyoloji,  Toplum

Bekârlık Dibi Kara Bir Tenceredir

Yazımın hedef kitlesi yirmi yaşından büyük, altmış yaşından küçükler için geçerlidir. Bu kapsam dışındakiler elbette üstlerine alınabilirler ama bu onların istekleridir, ben onlara laf atmıyorum.

 

Bekâr…

Bir çöp gibidir; her an her yerde kullanıp, atılacak bir çöp. Meyvesiz bir ağaçtır, sadece dalları var, yaprak açmaya mecali olmayan bir ağaçtır. Çiçeksiz, kokusuz, tatsız bir bitkidir.  Yürüyen ama izi olmayan bir yaratıktır…

Bekâr…

Hak mahrumu yaşayan, kimsesi olmayan, özde içe kapanık, sözde çok bağıran, aslında milyonlarca insan içinde dolaşan ama yalnız yaşayan, kimsesiz bir iki ayaklıdır.

Bekâr…

Geceleri çoğu zaman yastığa sarılan, kalan zamanda yorgana sarılan biridir. Üşüdüğünde, terlediğinde küfreder. Acıktığında, susadığında her şeyden nefret eder. Hastalanınca ölmekten korkan ama hasta olmayacak kadar güçlü olduğunu sanan bir aklı havada boş şeydir. Varlığı da, yokluğu da belli olmayan, bir tas çorbaya muhtaç kişidir.

Bekâr…

Eş sevgisi nedir bilmeyen, soluk kokusundan anlamayan, ter kokusundan hoşlanmayan, duygu sarmalı görmemiş, çocuk dilinin hayata kattığı değerden haberi olmayan, sancaksız, bayraksız, hatta vatansız biridir. Nerede akşam, orada sabah eden biridir.

Bekâr…

Ne içi okunacak bir kitap, ne üstüne yazılacak bir defterdir; bekâr sadece hediyelik eşya kaplamasına yarayan bir poşettir.

Bekâr…

Aslını bilse bile unutan, soyundan soğuk, ailesi ayrı telden çalan, çevresi çıkarcı, varlığı paraya dayalı, kişiliği korkak, cesaretsiz ve hatta sorumsuz biridir.

Bekâr…

Üretime katkısı olmayan, hatta üretilenleri yıkan bir rüzgârdır, Kazandığını anlık harcayan, varlık, dirlik, derdi, tasası, kaygısı olmayan bir bankadır.  Karşılıksız sevgi basan, karşılıksız yatak macerası hayal eden, karşılıksız varlık yaşayan ve hatta karşılıksız hayat yaşayan bir ütopyadır.

Bekâr…

Üretim, paylaşım bilmeyen,  ülkesine ve ailesine katkısı yok denecek kadar az, tek kişilik bir solucandan daha faydasız ama bir ordu kadar etkili, bir ülkenin can damarı, varlık sebebi ve hata ümididir.

Bekâr…

Bir oymağın çobanından daha çok sevgi ve saygı duyulan, her an iç edilecek, yatağa atılacak, üretime ve hatta güvenliğe adapte olacak muhteşem bir depodur.

Bekâr…

Dünyanın dönüşünden daha çok dönen, depremsiz bir hayat yaşayan, banka cüzdanı kadar değeri olan, yürürken kırıtan, kırıttığı söylenince kavga yapan, ardına bakmayan, ardından bakana dayak atan, yürürken dudaklarını, göğsünü, poposunu şişiren, buna karşın beynini küçülten bir zavallıdır.

Bekâr…

Geleceğimizin teminatı için tek ve zorunlu varlıktır.

Ey bekârlar!

Derhal ev-le-nin.

2 Yorum

Siz de fikrinizi söyleyin!