Deneme,  Ebeveyn,  Toplum

4 Aylıkken Konuşan Bebek

Ben 4 aylıkken konuşmaya başlamışım. Hem de öyle “baba, dede” gibi teleffuzu kolay olan kelimelerden bir tanesini kullanarak değil! Annem bir tepsi çayla mutfaktan gelince, “çaylar geldi” demişim. Cümle kurarak başlamışım olaya. Annem bunu şöyle anlatıyor “çok düzgün konuşuyordun, çok sevimsizdin” 🙂

Böyle erken konuşmaya başladığım için; bu kız çok zeki, büyüyünce doktor olacak diye bir misyon yüklendi sırtıma. İlkokulda okuma yazmayı söker sökmez, evdeki ecza dolabındaki ilaçları bir kağıda yazıp isimlerini ezberlemeye başladım, ilerde doktor olunca onca ilacı öğrenmek zor olur diye.

İlkokul, ortaokul, lise; hep tıp fakültesine tırmanma basamaklarıydı. Devlet okullarında, öğrencisine bir şeyleri aktarabilmek için özünü tüketen değerli öğretmenlerle bu işi başardım. Okumak tutkumdu. Disiplinli çalışmak, düzgün yaşamak; başarmak için gerekli ama, temelde gereken en önemli şey okumak , okumak , okumak…

Siz de fikrinizi söyleyin!