Deneme,  Edebiyat,  Tartışma,  Toplum

#20yaschallenge

Uyuyamadım. Doğacak güneşi içtim. Yüreğimi kızıla boyadım. Mavi tükürüklerimle her gün gökyüzüne haykırdım. Uzağa ulaşsın diye sözümü rüzgara söyledim. Boran olup taştım. Fırtına olup estim. Bendimi çiğnedim. Gürledim. Bir orman gibi kardeşçe yaşayamayan ağaçları söküp attım. İçimdeki toprağın bağrına kazmayı sapladım. Kazdım. Kör kuyulara daldım. Kuraklığım dinmedi. Kana kana çiçekleri öğrendiğim şiirleri içtim. Acıklı hikayeler dinledim. Hissettim. Doğrularım ve değerlerim ile yaşamaya çalıştım. Tükendim. Çöktüm. Bilincin en uç noktasından atladım. İçimdeki boşluğa düştüm. Savruldum. Uçmak isterdim oysa. Karanlıkta vuruldum. Kent harabelerinde cesedimi aradım. Yollara düştüm, ara sokaklarda kayboldum. Sustalı cebimde açıldı. Sigara dudağımda söndü. Şişe elimde parçalandı. Ekmeği, şarabı, seni ve beni düşündüm. İçkili, vurgun, sövgülü anılarımı. Söyleyemediğim sözlerin deltasında düşlerim mayalandı. “sonrası vurgun soygun ve talan / sonrası gözyaşı ve kan” dedi şair, kendime yordum.

“Yıkmak yaratmakmış!” anladım. Belleği sildim. Çelişkim derinleşti. Çatıştı benliklerim. Silahlar patladı. Vuruldum. Bıçaklar çekildi. Yaralandım. Sindirilmişliklerim korkuyu tetikledi. Tedirgin cümleler tutuştu. Kaçmak istedim. Dolandım kent kent, anı anı. Geçmişten geçtim. Gelecekten geldim. Kendimde dönüp dolaştım. Aynı sözleri başka yerlerde başka zamanlarda aynı karşılığı almak için söyledim. Ezbere cümlelerim ezberimi bozdu. Sorular süngü hücumuna kalktı. Pimi çekilmiş cevaplarım elimde patladı. Duvarlara sloganlar yazdım. Aldırılmadı. Kürsülere çıktım. Görülmedi. Sahne aldım. İzlenmedi. Bir de yazı yazdım. Harfler isyan etti. Kağıt yandı. Üstü çizildi. Yayınlanmadı.

Üst geçitlerden geçtim. Sokaklara karanfil bıraktım. Heykellere tırmandım. Konferanslara katıldım. Söz istedim, verilmedi; verildiyse de dinlenmedi. Bir kahveyi sevdim o da kapandı. Bolca marş söyledim, şarkıya eşlik ettim. Solistleri intihar etti. Kitapçılara uğradım, istediğim kitabı bulamadım. Aldıklarımı da okumadım.

Bulunduğum yeri terk ettim. Okulu bıraktım. Sevdiğimi, heyecanımı, inancımı, umudumu ve arkadaşlarımı tek tek harcadım. Ederi kaçtı öğrendim. Canım sıkıldı. Çekip gittim ve bir daha da dönmedim.

Umutsuzluğu yasakladım. Sözümü büyüttüm. Olmak istediğim adamla konuştum. Yüreğime ayar çektim. Zihnimi temizledim. Eve çıktım. Tespihimi çekmeceye koydum, ceketimi kapıya astım. Gömleğimi değiştirdim, kan lekelerini sildim. Jilet izlerine öpücük kondurdum. Aynada kendime baktım. Yatağıma geçtim. Yaşadıklarıma ve yaşayamadıklarıma sövdüm. Uyuyamadım…

Siz de fikrinizi söyleyin!